(Feel)harmonia

Wczoraj z włosów spłynęły mi nuty
Frasobliwą dysharmonią
spadły wprost w twoje usta
prosząc o litość

Byś je szyją, po kręgosłupa gryfie
w opuszki palców przechwycił
i w zagłębienie bioder z maestrią
doniósł ów niepokorny zalążek
partytury sensem
natchnął

Byś kluczem wiolinowym dłoni
spiął pięciolinię końskiego włosia
na karku ujarzmił galopadę
kosmyków smagnięcia,
ćwierć-oddechów smyczki
w każdej niecierpliwej komórce
okiełznał

W papierowych ścian kakafonii
tłumisz mój krzyk
Za złudną kurtyną nocy
rozpierzchasz szept libretta
Bym po koniuszki stóp
w ostatnim akordzie
królową pszczół
wzlecieć mogła