Na śmierć poety (wiersz)

Radzę w komentarzu wkleić raz jeszcze w formie jaka ma być..............tytuł jak dla mnie koszmarny(śmieszny)............bez urazy oczywiście................a treść - hmm...............Serdecznie Pozdrawiam!

początek jak najbardziej, później niestety te powtórzenia trochę utrudniły mi czytanie. Pozdrawiam.

niestety Andrzeju i ja nie uważam tej próby za najlepszą . wybacz- brzmi to jakoś infantylnie.

Dla mnie nie jest do odrzucenia ten tekst, lecz do poprawienia. Spójrz :początek wciąga i chce się czytać dalej , ale potem robisz nudnawe (znowu) przegadanie i wkładasz czytelnikowi łopatą do łba, to co już wcześniej przeczytał. Po co ? No pytam, po co ? Nikt głupi nie jest i potrafi zrozumieć za pierwszym razem, Andrzeju. Poucinaj te jedynki jawiące się od połowy deszczem uciążliwym , zrób miniaturę, a obronię ten wiersz.

Nie wiem co się dzieje, zjada mi entery

Andrzeju wklej tutaj do komentarza ten tekst, tak jak ma wyglądać, a ja albo inny opiekun wstawimy tam, gdzie powinien być :)

no i jest ślicznie . bardzo korzystne zmiany . sam stwierdzisz z pewnościa , że wraz z ubytkiem niepotrzebnych słów przybyło wyrazu . można by pokusić się jeszcze o małe retusze, ale jest przyzwoicie . puszczam.

OK. Dziękuję. Jak podkreślam, gdzie mogę, uczę się na Wywrocie pisania.
Pozdrawiam

czytajac mysle o wojaczku. tekst dobry. dociera do mnie panie andrzeju.
pozdrawiam

ja w zasadzie w nic już nie wierze ale wierze w Ciebie . Dobre i takie poprostu przejrzyjscie romantyczne ... ehhh fajne no

Sądząc po jedynej ocenie, mógłbym nieskromnie pomyśleć, że stałem się znany.
Pozdrawiam ocenowdawcę.

Nie widziałam pierwotnej wersji, zatem trudno mi powiedzieć w jakim kierunku podążyły zmiany. To, co widzę obecnie, jest bardzo przyzwoitym zapisem. Jest jednak coś, nad czym warto, aby pan popracował - mianowicie - nie zawsze powtórzenia "dodają" strofom, czasem sprawiają wrażenie jakby właśnie słów zabrakło. Druga sprawa - wiele razy czytam w komentarzach, że pan czerpie z komentarzy wskazówki co do własnego pisania. To wszystko fajnie, ale czas z nich korzystać, stosować, czynić tego już bardziej widoczne próby. Oczywiście o ile czuje pan taką potrzebę i sens. Ten wiersz można przedstawić jeszcze inaczej - proszę wszystko potraktować z przymróżniem oka i jako jedną z propozycji - może coś otworzy, podpowie czy też sprowokuje do szukania jeszcze innych możliwości.

śmierć poety

umarł oszczędny w słowach
najprostszych
jak życie które przeżył

zapisał brulion w kratkę

jedna strona jeden dzień
jedna kratka jedna litera

pagina strofa zeszyt myśl
znak trwanie jedność

zostawił pamięć
na listkach
na polach
w sercach

zeszyt - notes, brulion, notatnik,
kartka - pagina, stronica, listek,
życie - trwanie, istnienie, byt
litera - znak

Nie twierdzę przez to, że w wierszu "Na śmierć poety" należy koniecznie coś zmieniać lub poprawiać. Niejako przy okazji odsłaniam, że można czasem sięgać do słownika synonimów. Co to daje? - np. życie - trwanie - niby to samo, ale trwanie otwiera się także na jeszcze inne spojrzenie na samo życie - trwać to tyle co być, istnieć, i tyle co dążyć wytrwale do czegoś, co przy życiorysie poety ma swoje podwójne znaczenie, bowiem czasem oznacza także - nie odpuszczać, nie zrażać się, pisać. Pozdrawiam - :)

Dziekuję za uwagi. Jednak się uczę i uwagi uwzględniam, może nie natychmiast ale one pozostają i dadzą znać o sobie.
Pozdrawiam

A ja, panie Andrzeju radzę, żeby się Pan niezbyt sugerował oceną najniższą u Pana, bo na mój gust ktos albo zrobił na złośc, albo po prostu się pomylił. Pozdrawiam

nie powinniście tego dopuszczac wcale imho