wczoraj (wiersz)

naucz mnie pisać wiersze

co łany zboża kładą

naucz mnie nocnym dźwiękiem

milczeć bezmiernie

i cicho wykrzycz rozpacz

tę niepodzielną na dwoje

twoją nie znaną mi

moją  nie znaną tobie

i naucz mnie żyć lepiej

bez kartografii znaków

bez ręki blisko naucz mnie

naucz

poranną ciszą pokory nalej

do kawy tej bez mleka

i naucz mnie iść przed siebie

daleko

szelestem dłoni

pokaż mi jak słońcem oddychać

kiedy niebo ciemne a myśli

w kątach ukryte