czas o kres (wiersz)

Ten czasokres skojarzył mi się z "Nieprzygodą" i takimi innymi happysadowymi neologizmami. Nie jest to złe, mnie tylko jakoś dziwnie mierzi.
Tekst spodobał się.

To poszukam innego tytułu;)

Zmieniłam nie mogę pozwolić żeby Cię mierziło Panie A.... i teraz przypomniała się mi sytuacja z identyfikatorem... :)

Eee... dalej wybrzydzam. : )
Poza tym - poczekaj, spokojnie! "Spokój!" : D
To ino moje zdanie. Poza tym im bardziej nad tym myślę... 'czasokres' wpada w pamięć - a to chyba jak najlepiej.

No ej! To zostanie tylko pomiędzy nami! : D

to na pewno;))) zostanie ... wiesz ja chyba wolę ten czasokres ale może go zapisać inaczej "czas o kres"

Ho! Jeszcze bardziej pomysłowo! Jestem za. : )

I jeszcze lepiej by to korespondowało z treścią - czas zatrzymał się, nadszedł jego kres, tutaj mamy zakończenie jego bytu.
Swoją drogą, coś tak chyba i mi i Tobie ostatnio przypomniało się o terminach. Zajrzyj do mojego, tematyka troszkę podobna, chociaż nie tylko czasowa.

Hej! A te kropki to co? Wzdychasz?

a dzięki;) za oświecenie....

już nie wzdycham;)

z przekonaniem - zmieszanie, próba odnalezienia stabilnego punktu w wędrówce po ruchomych piaskach uciekającego spod stóp czasu.
`powiedz mi, jak mam w to wszystko uwierzyć... powiedz mi... jak wierzyć?` - zabrzmiało mi w tle :)

Dzięki Ataraksjo;)

W niepamiętaniu modlitwy od końca przekorę czytam i lekką chęć bunt, średnią wartość nic na pewno zapamiętam - świetny wers..

:) dzięki ew:)

Dziękuję Mol... :)