ulotność

zieloneciele

hmm...zamyśliłam się.
chyba musze podejść raz jeszcze.

ew

Ja nie muszę raz jeszcze podchodzić. Klękłam za pierwszym razem. mało kiedy się nie czepiam niczego w Twoim wierszu, ale tym razem chylę czoła, od tytułu aż po wietrzenie myśli i podjęcie ryzyka i po "przecież kończy się jawą " . Kurcze, Marek .. jakbyś moje myśli dzisiejsze zeżarł. Wiersz jaśnieje mi na każdym kroku jak refleks lustra.

zieloneciele

ja musiałam bo przesłanie mnie przestraszyło, tylko dlatego musiałam. bo jeśli chodzi o resztę, nie mam wątpliwości. zresztą, jak tu miec wątpliwość?

Latte

Chylę czoła Marek! ot co;)

Marcin Sierszyński

Otóż to! : )
Na większą konstruktywność się nie zdobędę, niechaj mi zostanie.

Nie ma mnie

Dla mnie tylko środkowa zwrotka i ta mnie urzekła bardzo.
Pozdrawiam.

tajemna

Podobają mi się "tajemne" przejścia hehe. ;-)
A tak na serio to najlepsza według mnie pierwsza strofa, pięknie napisane o lustrach, odbiciach i łapaniu zajączków, bardzo mi się podoba. Potem druga, też bardzo dobra, motyw z piętnem i jawą super, korytarze też. Dla mnie najsłabsza ostatnia strofa, nie wiem, może spodziewałam się po takich świetnych dwóch strofkach czegoś mocniejszego? Ale nie znaczy to, że jest zła. Tylko trochę słabsza od pozostałych. Oczywiście według mnie :>
Czytając ten wiersz zapachniało mi ulotnością marzeń... ulotnością tego co dobre, życia ogólnie i sposobu na szczęście. Ja go sobie tak czytam.

Marek Dunat

dziękuje tajemna . Frannie . mc A, Latte, Asiu, ew.

złymiś

dobry wiersz. Czuć prawdę, wyczytałem też ukryte między wierszami zakłopotanie i tęsknotę. Podoba się.

Andrzej Talarek

Nie powinno się sądzić sędziego, a już tym bardziej nie powinien tego robić podsądny. Wiersz, odbita od lustra codzienność, jest codziennością na odwrót, a co najmniej codziennością upstrzoną refleksami, nie całkiem prawdziwą. I taka jest często poezja, takie są wiersza i zarówno Ty jak i my wszyscy na to się godzimy, pozwalamy sobą zawładnąć, wystawiamy się na jej wiatr i myśli nasze czyścimy na jej blask. Mnie trzecia zwrotka pasuje, bez niej nie byłoby tego wiersza. Pozdrawiam