trio

zieloneciele

powiem, że mnie tym razem naprawdę, ale to naprawdę zaskoczyłeś. jest inny niż u Ciebie zazwyczaj, choć po dłuższym zastanowieniu stwierdzam że temat jednak do Ciebie pasuje. ja się bałam co z tego wyjdzie. zupełnie niepotrzebnie.

lepienie boga, pozornie paradoksalne, bardzo mimo wszystko brzydko mówiąc "na czasie". glinka kaolinowa...kurcze. co ja tu będę gadać.

chociaż. tytuł do dupy. po co go tak dopowiadasz? wierszowi to niepotrzebne jest. i dlaczego ten Anathema tak natrętnie się dołącza do końcowych wersów? przeszkadza w czytaniu..

Marek Dunat

masz ci los . no masz zielony cielu :/

zieloneciele

a Anathemy to już nie zabierze? naprawde, oddzielony jednym enterem wygląda jakby był ostatnim wersem :/

no ale trudno, może się jeszcze opamięta. w każdym razie, teraz, z czystym sumieniem, bez przeszkadzaczy w postaci zbędności w tytule...pieknie.

Latte

A ja sobie przeczytałam bez Anathemy i o to się nie będę upierać...

pięknie Marek jestem pod wrażeniem, mową słupa wyrażę resztę :)

dobraświnia

jeden z tych wierszy, dla których warto jeszcze wchodzić na wywrotę.

estel

świtu trzeciego

Kuba Nowakowski

trzy dni, szybko się uwinąłeś :))

Marek Dunat

dla każdego coś miłego
hop i masz świtu trzeciego :)
dziękuje Wam bardzo .

złymiś

Tak, to bez wątpienia jeden z tych wierszy, które zatrzymuja i każą się kopnąć w - jakby to powiedział szanowny Autor - rzić i pomyśleć. Co mi pozostaje? Proponuje czerwień.

tajemna

mhm, jak najbardziej się zgadzam z misiem. z każdym słowem.

nie potrafię tak pisać. no nie potrafię. sobie wynagradzam za to czytaniem ech.

:)