Ostatnie słowa

Ostatnie słowa do Was napiszę.
Ostatnie, które przerwą tę ciszę.
I nawet przy tym ust nie otworzę,
Słowa te będą w szkarłatnym kolorze.
Nie mam dla kogo bytować na Ziemi,
Gdzie nie ma już nawet czystej zieleni,
Pierwiastki powietrza są spalinami,
A drogie kluby są melinami,
Inteligentni ludzie żyją w podziemiu,
Sumienie ludzkie zaś jest w kamieniu...
Ja na Was patrzę już spod chmury szarej.
Tamtej na niebie, tej całkiem małej.
Więc oprócz łóżka, ubrań i stołu
Zostawiam Wam, ludzie, garstkę popiołu,
Schowaną w słoiczku, na półce w łazience.
O tam! Nad zlewem! Gdzie myje się ręce.
To były właśnie moje pragnienia,
Widniały pięknie w blasku płomienia...
Jest jeszcze zeszyt w oprawie czarnej,
Więc zamiast szukać wskazówki marnej,
Otwórz go, proszę, i spójrz na literki.
W nich jest ta magia i ten czar wielki.
I zamiast płakać nad ciałem moim,
Zastanów się dobrze nad życiem swoim.
Tak więc zostawiam na nodze przesłanie:
"To, co się stało - się nie odstanie..."