dystans

Latte

jeszcze żyjemy. chwilami ogrzewamy słońce czerwone od mrozu,

by w wolne dni rosnąć jak drzewa na ulicach, bezludni.

my dzieci srogich pór roku, ze zbyt wcześnie odciętą pępowiną.

coraz dalej obczyzna, nie pachnie pomarańczami.

w chłodzie przemierzam bulwary, obojętnie mijam.

jedynym świadectwem mojego istnienia drobne dłonie,

zimne jak chodnik, na którym sypiasz.

Latte

Wiersz · 11 listopada 2008

Jaqint

Uwag brak. Koniec dobry na koniec. :)

· Zgłoś · 16 lat
Johannes Tussilago

Przejmujące. 'bezludni'... no. Piękne te Twoje teksty. Pozwolę sobie ulubić.

· Zgłoś · 16 lat
Latte

Dziękuję :) naprawdę mi miło...

· Zgłoś · 16 lat
joan

no pewnie że dobry:)

· Zgłoś · 16 lat
Latte

miłe złego początki :P

· Zgłoś · 16 lat
estel

"chwilami ogrzewamy słońce czerwone od mrozu" - nie chwytam, ni w ząb. :\
Reszta in plus, delikatnie i subtelnie o ciężarach, tak czytam. Druga imo lepsza.

· Zgłoś · 16 lat
ew

W pierwszej my, w drugiej ja, trochę brak mi przejścia. Chyba zostanę przy czytaniu tylko drugiej, początek przekombinowany chyba i to nieźle. Przesłanie ładnie podane w poincie.

· Zgłoś · 16 lat
Latte

są takie mroźne dni kiedy słońce jest czerwone Estel i chwile też :)

Nie wiem ew, dla mnie to ma sens i trzyma się oni a potem jest oddzielnie a razem...

tak miało być :) nic nie ruszam:) dzięki serdeczne

· Zgłoś · 16 lat
Marek Dunat

stany średnie . temperatura ciepła. znośnie i utrzymane powyżej średniej .

· Zgłoś · 16 lat
zieloneciele

kurcze, ciągle się potykam o to słońce czerwone od mrozu i zbyt wcześnie odciętą pepowinę. to pierwsze, bo jak estel, nie chwytam, a drugie, bo kojarzy mi się z pioseneczką jakiegoś zespoliku sprzed lat iluś, w której było o ofiarach takiejż pępowiny...
ale całośc fajna, reszta płynie.

· Zgłoś · 16 lat

Wszystkie komentarze