BUNT (wiersz)
Magdalena
Najpierw wymknęły się chude kobiety sprytne i przeszły prosto do celu.
Za nimi podążyły kobiety w płaskich czółenkach. Szły bez celu, lecz w tę samą stronę.
Kobiety stare o wielkich udach i na dobrych stanowiskach czekały. Nie na darmo wypracowywały sobie takie uda, by teraz wszystko tracić.
Suki stały w miejscu, gotowe obrzydzić cel każdemu i przekonać do swych racji, pożyczonych od mężczyzn, by buntu nie było.
Nigdzie nie poszły też artystki. Włożyly dłonie w farby, aż po dno i penetrowały oczami rzeczywistość, gotowe istnieć krócej niż schnie farba.
wyśmienity
8 głosów
przysłano:
24 pazdziernika 2009
(historia)
przysłał
Magdalena –
24 pazdziernika 2009, 23:20
autoryzował
Justyna D. Barańska –
3 listopada 2009, 23:33
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
pozdrawiam
Pozdrawiam.
"Najpierw wymknęły się chude, kobiety sprytne i przeszły prosto do celu." lub "Najpierw wymknęły się chude kobiety, sprytne i przeszły prosto do celu." - tu zależy, na co chciałaś położyć nacisk.
"Kobiety stare, o wielkich udach i na dobrych stanowiskach, czekały."
Chude kobiety sprytne to jedno okreslenie, jak zupa cebulowa z marchewka, bez przecinka.
a tekst, co tu dużo mówić, trafia w moją feministyczną cząstkę ^^
ano bo nie!