Strychowisko

Joanna Krzepina

Łóżko jest wąskie, zbyt wąskie
na omijanie cię rannym wstawaniem i zabliźnionym ciałem
- dlatego wnikam w najmniejszy szczegół,
żeby tam już do Słonecznic, aż zaczną 
łaskotać po ścianach, kroić powietrze laserami kurzu.

Stwórzmy sobie coś wspólnego. Dziecko,
które odrastając od nas nie będzie brzydło, nie będzie
człowieczało w potwornym tempie - strach
stopi nas w jedno, jeśli zachcemy śladów trwalszych
niż drewniany talerz, w nim twoja łyżka, mój widelec
ułożone w znak krzyża.

Krzyżowanie dzieje się przed świtem, uwalnia
krew i zapach dzikich truskawek.
 

Joanna Krzepina
Joanna Krzepina
Wiersz · 6 lipca 2010
anonim
  • Kuba Nowakowski
    O! Kogo ja widzę... mimo zdjęcia braku :))
    Wiersz.... podoba mi się.

    · Zgłoś · 14 lat
  • Justyna D. Barańska
    Witaj Asiu ponownie :* Dobrze jest mieć wspólne sprawy, co łączy poza papierkiem: dziecko i wszystko, co zatrzymuje na chwilę czas :)

    · Zgłoś · 14 lat
  • Justyna D. Barańska
    łeee.. te dziecko miało być w komentarzu w cudzysłowie, bo to w końcu symbol czegoś, co pozostaje po nas, co zatrzymane na fotografii przechowuje pamięć o wszystkich wąskich łóżkach.

    · Zgłoś · 14 lat
  • Tomasz Smogór
    Jak na razie to tylko ,,lasery'' mi się spodobały (bez kurzu) :)

    ale może jeszcze wrócę.

    · Zgłoś · 14 lat
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    ........................................Ciele :-)

    · Zgłoś · 14 lat
  • estel
    Ciele, dobrze, że jesteś.
    Brakło mi tych czytadeł, w których się człowiek zawiesza, jak w pajęczynie. Trafione to łóżko, nie jest łatwo się wydostać spod ściany przez człowieka, tak się chyba zasypia na poranne pociągi względnie inne terminy.
    Cała strofa z dzieckiem - do utrwalenia, chociaż to przecież strach. I przerażające, że tylko (?) to może powstać z dwojga ludzi.

    · Zgłoś · 14 lat
  • Rita
    'Łóżko jest zbyt wąskie na omijanie cię rannym wstawaniem, ......... aż zaczną łaskotać po ścianach,dziecko, które odrastając od nas nie będzie brzydło, krzyżowanie zaczyna się przed świtem, uwalnia krew"

    Pozwolę sobie zabrać do ulubionych.

    pozdrawiam

    · Zgłoś · 14 lat
  • Joanna Krzepina
    dziękuję Wszystkim serdecznie za wizytę i słowo :)

    · Zgłoś · 14 lat
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    a obrazek.............................dzie?!

    · Zgłoś · 14 lat
  • Kasia     Czyżewska
    witam. wg mnie temat trudny. Pomysł na przywołanie dziecka, jako wypadkowej dwóch żyć, albo jedynego sposobu, żeby się zatrzymać. na wzajem i w czasie - do tego pomysł przerażający w moim odczuciu same podmioty. ciekawe figury łózka, talerza z krzyżem, wiązek światła. tekst stonowany, a o dużym ładunku. gratuluje.

    · Zgłoś · 14 lat
Wszystkie komentarze