czytaj od dołu (wiersz)

"z dysonansem codziennych zmagań (...) zwykle bywało lepiej

(...) nie zamierzam grać w pokera /palić/ fajek
ścianom odbija się od resztek słów
notabene wspólnych uniesień

widziałam czkające wspomnienia
do lustra (...) oczu
/tak chciałeś/
wczoraj agitowaliśmy /nieistotne/

/odmówiłeś mi tutaj/"

przyznam, że łatwo zaskakujesz........................jeszcze przed tobą spoooooooro pracy................ale...

Mogę prosić o szczegóły? ;)

a nie - gdyż pokazałem czego jest za dużo......................ty czytając innych, zobacz jak pisać - aby nie przebarwiać.....................jedyne co - unikaj "słownikowouniwersyteckiegobełkotu"

na teraz nie jest źle...........................dobrze(?) - hmm

Hm... W takim razie dziękuję. ;)

Napisałaś: "z dysonansem codziennych zmagań afirmacji"...
Dysonans poznawczy to sytuacja, gdy jednostka uświadamia sobie sprzeczność dwu treści poznawczych: między informacjami (przekonaniami) posiadanymi......a afirmacja : oznacza utrwalanie czegoś, aprobatę. Może ona utrwalać nas w pozytywnym dążeniu do wyznaczonego przez nas celu. Tak wiec wydaje mi się przypadkowo dobrałaś słowa"oryginalnie " brzmiace, które tutaj msz nie pasują, bo jak można afirmować coś co jest sprzecznością.
Używaj raczej słów, które rozumiesz, a będzie dobrze.
"odbijanie i czkanie" też mnie nie zachwycikło.
Poczekam co czas przyniesie.


Serdecznie.................................................. ..............Ir

Tym razem się nie udało. ;) Hm! Mówi się "trudno", pisać dalej jednak trzeba. :P Dziękuję. :)

Pisz, pisz. I koniecznie zwracaj uwagę na opinie różnych czytelników. Jednym czy dwoma się nie sugeruj, ktokolwiek by to był... bo może się okazać, że opinia była baaardzo subiektywna,a ten kto ją wydał nie miał racji. :)

To w takim razie (bo bardzo mnie to interesuje) jak poznać, że człowiek, który skomentował czyjąś twórczość, ma rację?

Eee... to jest trudne pytanie. Z czasem będziesz uczyła się rozpoznawać (na wyczucie) kogo komentarze poważnie traktować, a których nie....
Jedno jest ważne. Nigdy, ale to absolutnie nigdy nie sugeruj się tym, że jedna osoba napisała ''to jest boskie!'' albo ''to jest bez sensu!''.
Ogólnie jest kilka warunków. Niektórzy szukają na siłę dziury w całym, inni nie biorą pod uwagę wieku autora (który jest jednak ważny mimo wszystko), jego doświadczenia... jeszcze inni wcale się nie zastanawiają czy wiersz jest dobry, tylko oceniają to co im się subiektywnie podoba...i tak można wymieniać bez końca.
Popatrz na wiersze innych i na komentarze, które konkretne osoby piszą. Sama zauważysz, że poziom tekstów jest różny i podejście komentujących też. Jest na wywrocie kilka osób, które naprawdę potrafią konstruktywnie komentować. Szczególnie grono tzw Opiekunów, ale nie tylko. Zauważysz ich na pewno. ;) Po prostu pisz, publikuj, nie zrażaj się i tyle. :) Powodzenia!

Dziękuję. Teraz na pewno będę inaczej na to patrzeć. ;))

opiekunowie też często się mylą.............................i nie mają racji - to tylko ludzie, ze swoimi niejednokrotnie wzorcami i naleciałościami.....................korzystaj z intuicji

Chyba coś z interpunkcją nie tak. Też mam z tym klopoty. Dalej - używanie zbyt wielkich słów to ryzyko, czasem wychodzi nam zupełnie inaczej niż zamierzaliśmy. Tak odbieram pierwszy wers, bo dla mnie on tylko brzmi, ale nic mi nie daje. Dalej - skrócona forma zaimków jest juz raczej przestarzała, chociaz tu zdania sa podzielone. Jednak w codziennym jezyku nie mówimy mych, twych itd...

Nie, z interpunkcją jest jak najbardziej w porządku, zapewniam. ;)

jedyne, co mnie tu zainteresowało, to "ścianom odbija się od resztek słów", w reszcie mam wrażenie, że autorka używa słów efektownych dla samego efektu ładnego brzmienia, pozornego ładu i składu, a tak naprawdę to słabo się to trzyma kupy. mniej gry w pozory, więcej wczucia się w słowa.

"lustra MYCH oczu" - to strasznie starte sformułowanie.

Dziękuję za komentarze i porady. :)

damy radę, tylko się nie zniechęcaj :)

Nie poddaję się tak szybko. :))

Ech.. a w poprzednim tak ładnie duszę pokazałaś, tym razem serwujesz nam słownik wyrazów niepoetycznych. Po co?

to co? odrzucę to tym razem, hm?
:)

W porządku. ;)