Pamięć zabrała mi tytuł

Anonimowy Użytkownik

mam dwa ''ale'':
1. do granic możliwości banalna puenta
2. czemu to taki paragon? nie da się zrobić tej wersyfikacji jakoś dopracować?

Ir

Pierwsza strofa : przystanę, dotknę, urzeknę,wspomnę, przyznaję - ta sama forma czasownikowa
Druga strofa : uśmiechać, pocałować, pogłaskać....W ogóle trochę za wiele czasowników.
W poprzednim to samo rzuciło mi się w oczy przy czytaniu i nic nie jest lepiej.
A tekst aż się prosi o zmianę wersyfikacji.

Anonimowy Użytkownik

zrobić tak by tą wersyfikację* - sorry, bez sensu napisałam, tak to jest jak się człowiek śpieszy

Anonimowy Użytkownik

tę*, no kuuuurde! a ten tytuł.. to jest ''nazwa wiersza'', czy faktycznie nie pamiętasz? ;)

Aniołek

Hm... ogólnie wstawiam ostatnio wiersze pierwsze. Te, które napisałam ok. rok temu. Na razie nowe się tworzą i gotują w moim zeszycie. ;>

Co do tytułu - oli, to już indywidualna interpretacja i jak co komu pasuje. ;))

Dzięki!

Anonimowy Użytkownik

O! A jak napiszesz wiersz, to wracasz do niego później i coś poprawiasz? Tak pytam, bo ja np wystawiam zawsze ''na gorąco'',a potem jak czytam to, co opublikowałam, to myślę ''nie, no kurde, porażka, przecież mogłam to i tamto pozmieniać, a tamto wywalić''. Czasem dobrze tak spojrzeć z dystansu i coś poprawić. :) Ale oczywiście każdy ma swoją metodę. :)

Aniołek

Ja od razu stawiam na spontan. ;D Chociaż ostatnio już się bardziej interesuję, co można poprawić w wierszu. Kiedyś nie podchodziłam do tego aż tak bardzo; raczej nic nie zmieniałam.
Czyli naturalnie. ;)

Anonimowy Użytkownik

"Tylko czysta karta przypomina mi
uczucia" - bez "mi"
"podarowałeś mi je na urodziny" - bez "mi"
"Pośmiejmy się razem z nim,
może zrozumie." - bez "z nim"; daje mocniejszy efekt.

To w jakimś wymiarze poruszający tekst, chociaż wymaga jeszcze dopracowania. Sugeruję ciąć zaimki. Ich nadmiar wpływa niekorzystnie na odbiór. Powodzenia.

Justyna D. Barańska

Dla mnie jest tu kilka smaczków, które należałoby tylko wypolerować.

"wtedy, przyznaję, bałam się
twojej reakcji." - to jest urocze po całych tych wyliczeniach, nie ma to jak umiejętnie zastosowana przerzutnia. powtórzenia czasowników, które wspomniała Ir, rzeczywiście nie dają dobrego efektu, zwłaszcza że również układ jest powtórzony, przez co ten fragment wiersza jest monotonny i nudnawy.

w następnej strofie do wyplewienia jest dla mnie wyraz "tlenione" - jeżeli nie masz zamiaru wprowadzić nim pewnej sztuczności czy innego znaczenia, to jest niepotrzebny. któryś z teatralnych gigantów powiedział kiedyś, że jeżeli w pierwszym akcie zostanie wbity gwóźdź, to w ostatnim ktoś musi się na nim powiesić (no, mniej więcej coś takiego to było). więc się zastanów, czy tleniony jest wykorzystany czy stanowi tylko zapychacz.

Ciekawe to pożegnanie, jeszcze jakiś ból się w tym czai.

Jacek

"Przystanę kiedyś tu" Nie warto porzucać szyku dla akcentu logicznego już na samym początku wiersza. Mam na myśli to "tu" na końcu wersu. Zacznij z przytupem, jasne, ale nie z tak jawnym.