Dworzec nocą

Marcin Sierszyński

Stary tekst! Rozumiem, że darzysz go sentymentem; ale to, co piszesz dzisiaj znacznie lepiej stymuluje mój umysł.

Ir

I w tej prasowej publikacji też tak było..."do nikąd"..?

Anonimowy Użytkownik

"Pociągi do nikąd", już nie wędrują do nikąd Wojtku!

Jacek

Naszpikowany historią. To chyba dobrze. Lubię, kiedy wiersz wybiera sobie odbiorców. Obrazowy, silny, solidny, ale bez szału. Po prostu dobry wiersz.

Figa

Dużo dworców ostatnio u Ciebie. I dobrze, bo są fajne, o ile nie śmierdzą.
Dużo obrazów też, to też dobrze.

Ir

http://www.pwn.pl/?module=multisearch&am...

Voyteq Hieronymus de Borkovsky

Moi Drodzy...! Oczywiście, że "donikąd"... Mój błąd przy przepisywaniu... Wszystkich przepraszam...!

Justyna D. Barańska

bez zajawki też byś Jacek uznał, że jest naszpikowany historią? można tu odnaleźć aluzje, zgadzam się, ale bez kontekstu tekst traci walory, pchając się jednocześnie w walizki wrażeń, jakby walizki i wrażenia nie można było inaczej połączyć, bo oba słowa są istotne.
popraw błąd, Wojtku.

Justyna D. Barańska

Wojktu, a błąd poprawisz czy Wywrotek znów ma swoje humory?

Paweł Kaczorowski

Wojtku, poprawiłem ten kiks.

Wyobrażam sobie kolejny wiersz z inspiracji tym wspomniniem, niejasnym i mocno otwieracjącym intuicję:

i błysk światła

w którym brudna podłoga

kołysze się

w oczekiwaniu na pociąg

donikąd


Enumarację atrybutów egzystencjalisty już bym sobie dzisiaj darował. Ale od tego fragmentiu można polecieć, nie tylkjo pojechać... dokądkolwiek się zechce lub dokąd bądź przydzie ochota.