GOJENIE (wiersz)

Ulubiam.

No, Jacek, coraz ciekawiej się u Ciebie. Puenta odczytana może być na wiele sposobów i to mi się podoba najbardziej.
A z nornicami poważnie? :P Znaczy mrozy bez śniegu?

się u Ciebie robi :/

Dobre.

Oli - i dobrze Ci tak ;)

Tussi - bedom. movie ci ze bedom.

Tomek - dzieki.

:) No, Ruskie już też postraszyły. Póki co trzymaj się ciepło.

Czesław robi niesamowite zapasy na zimę, więc wierzę, że z tymi nornicami ciężko będzie.
co do tekstu, to chyba jeszcze kilka razy muszę się pobawić w jakiegoś satelitę i pokrążyć jeszcze trochę, bo o ile potrafię sobie złapać myślowo dwuwersy, tak całości nie ogarniam.

To zrzuć te 7 wersuff w czeluście. Przecie nic się nie stanie.

nie przesadzaj ;P

ja mam to samo, co Justyna. i żadnego rzucania w czeluście, bo to bardzo nowatorskie wersy, tylko niektórym mózgi zaskoczyć nie mogą na twój poziom świadomości:P

czyli gojenie po "ciało niekochane", czyli tu jakieś rozstania, uśmiech jako krzywizna, bo to tylko taka maska, uśmiechać się, żeby ludzie się nie czepiali i dali spokój. kamuflaż. a normalnie to ten podmiot sobie zapija na gojenie i ma problem z błędnikiem, wciąż się odbija od wspomnień tego, co było i tego, co jest teraz, bo podstępu by się nie węszyło bezpodstawnie, czyli bez przeszłości.

tak to sobie mniej więcej poscalałam. no i się dało.

Zagadnienia geometryczne, środek ciężkości, kąty, jeszcze do mnie przemawiały. Ale nornice nie chcą do mnie gadać ; -)) Wiersz każe do siebie wracać.

Mnie się wielce ten matematyczny torcik podoba, i dobrze, że w nim szczurków czy innych nornic nie ma. Bym napisała "tym co nastane".
Cudne określenie "przychodzi spóźniona kolej", tego szukam za każdym razem, gdy czekam. I twierdzę, że temperatura niekochanego ciała może spaść poniżej zera. Wtedy już tylko wartość bezwzględna... Ale to już inna bajka.