Moja Jerozolima

Anonimowy Użytkownik

Opisując miejsca poniekąd zewnętrzne , opisujemy miasta , które nosimy w sobie...
Czasem mamy ochotę je spalić, a czasem oswoić...

Anonimowy Użytkownik

Miało być "niczego sobie", źle mi się kliknęło.

Marta

ciekawy wiersz i myśli, pozdrawiam

Tomasz Smogór

Zbyt słupkowo wersyfikacyjnie.

Anonimowy Użytkownik

Mojan? Czy moja?

ARS TO od tyłu sra

ciekawe myśli, ale owo "mojan' również budzi wątpliwość. hm i zastanawiam się czy wyjście z tytułu jerozolimą jest potrzebne gdy puenta wprowadza tam gdzie trzeba...Pozdrawiam

Justyna D. Barańska

cysterny jak cystersi, ale ich chyba nie było w Jerozolimie, z tym miastem związanie byli templariusze, prawda? chociaż nie wiem czy nie mieli czego wspólnego z regułami cystersów, już nie pamiętam. w każdym razie, jak czytałam i doszłam do tych cystern, to pomyślałam, ze fajnie by było zakamuflować pewne podstawy ;)

w zasadzie to nie mam tym razem uwag, poza poparcie sugestii Arka w kwestii tytułu. rzeczywiście lepiej jak Jerozolima wypływa z samej puenty, niż zdradza się w tytule.

Figa

młodość ucieka stąd
gdzie biały proszek szklanych wieżowców
pozostawiając po sobie zakurzone ślady
posiniaczonego dzieciństwa - najlepszy fragment.
wręcz idealny.

Voyteq Hieronymus de Borkovsky

Drodzy...! Przepraszam...! oczywiście, że "moja", mój błąd..., przepraszam... Tak to jest jak nie masz w domu Internetu i korzystasz z miejsc powszechnie dostepnych, gdy na czas wszystko...

Anonimowy Użytkownik

Wy tu wszyscy jak jeden KWA i jedna rodzina. Opiekunowie słuchają autorów! hi, hi, ale checaśnie sięzrobiwszy. Nie ma na co patrzeć............................

bo co to za wiersz??