piszę z łodzi (wiersz)

raz jeszcze jeden - raz zawsze jest jeden. poza tym jest dobrze. postarałeś się!

"jeden" ma tutaj spełniać swoją rolę, nie jest przypadkiem ani błędem :)) dziękuję

ale wiesz, w sumie masz rację. "Jeden" nie koniecznie musi oznaczać "sam" i nie koniecznie muszę podmiot określać jak samotnika, to raczej rola czytelnika. Tak więc - usuwam z tekstu "jeden"

Zapraszam o tu, bawimy się na śmiech: www.wywrota.pl/forum/topic/18874#8

Piszesz z łodzi? Ciekawe...

Tak? :)

tak :)

A to dlaczego, jeśli wolno zapytać

się zastanawiam, czy Ty płyniesz, czy z miasta Łódź jesteś:)

tak, dobrze i klarownie poprowadzony. podoba mi się :)

I o to właśnie chodzi w wierszu, aby Czytelnik miał pełne pole manewru
Łódź to nie to co Wrocław. Wielka różnica, oczywiście na niekorzyść Łodzi.

Pewnie, że o to w wierszu chodzi:)
A w Łodzi nie byłam,ale pewnie ich mieszkańcy kochają swoje miasto.
Wszędzie można być i nie być szczęśliwym, bez względu na to, jakie różnice miasta dzielą....

Rito, to prawda.
Krystianie, dziękuję

mnie się podoba do ostatniego wersu, w którym pojechałeś na skróty paradoksalnie wydłużając wers, jakbyś szybko chciał dopowiedzieć, o co ci chodziło, żeby wszystko jasne było. może zbyt jasno?

mnie by się bardziej podobało, gdybyś stanął na rozważaniu czy to podmiot wiozą. ale byłby to oczywiście inny już tekst, a może bardziej wymowny?

Masz rację. Ostatni wers jest autonomiczny i aż się prosi, aby go porządnie rozwinąć.

Wg mnie bardzo dobry tekst, odpowiada temu, czego w poezji szukam.

Jadwigo. Bardzo mi miło. Dziękuję.