Koło. (II)

Anonimowy Użytkownik

Jacek trafił do mnie od pierwszego czytania;] Pozdrawiam

Jacek

Cieszę się, choć wrzuciłem go, gdyż nie mam co do niego pewności.

Marta

owszem.... i powiem, że chciało by się więcej....o tym co " tata mówi "

ew

Jacusiu, jezusową sukienkę zrób z małej literki, a zakocham się w tym wierszu.
i będę błagała o kolejne z tego cyklu.

jeszcze jakbyś mógł przewersować przedostatni wers, dla lepszego czytania, to nawet jestem w stanie wrócić tu i napisać wszystkie myśli jakie przeszły mi przez głowę przy czytaniu.

Krystian T.

wszystko ok, ale "tego" mógłbyś wywalić z przedostatniego wersu. ja widzę wtedy ciekawsze możliwości interpretacyjne.

Stonoga

Zgodzę się z Krysianem T - wywaliłabym "ten".

Osobiście bardzo lubię wiersze, w których podmiot jest dzieckiem :)

Jacek

Ależ moi drodzy, każecie mi dokonać znacznej zmiany w semantyce tekstu. Nie, zaimek wskazujący zostaje. Nie zawsze chodzi o to, aby pozostawić czytelnikowi całe spectrum możliwości. Wiersz nie działa w ten sposób. Działa za to na języku, a zaimki, także wskazujące, są jego elementarną częścią. Mało tego, mają nawet swoją funkcję - zazwyczaj ukonkretniają pewien element. Nie zgodzę się na zmianę tak daleko idącą, ale dziękuję za sugestię.

Jacek

A Dżizus, Ewuś, pozostanie jaki jest, bo ten wiersz ortografii nie ma gdzieś.

Elwira

Czytałam, z przyjemnością.

Dominika Ciechanowicz

O, jakie zmyślne. Jak ja lubię, jak ktoś umie w paru słowach tak dużo powiedzieć. Bo sama nie umiem.