Markosz (wiersz)

Oho :>

Ze kiszka?

cienia i cie nie ma - to mi trochę rapersko zabrzmialo :D jak na moje ucho, to wydaje mi sie, ze jest bardzo rytmicznie, poczatek wrecz plynie albo sie ciagnie jak smuga, jak te rajstopy i ten obrazek bardzo mi sie spodobal. natomiast reszte musze jeszcze posklejac w jeden obraz.

ale na twoim miejscu myslalabym dobrze.

to melodia jest bardzo ryzykowna, ale ja takie ryzyko lubię u piszących, więc na moje oko wiersz idzie w coś dobrego. Ale poczytam jeszcze.

A tego strzelania na linii strzału pewnaś? :>

co za głupie krzaki. jako pingwin nie moge sie poddac! :P


,,ta melodia jest bardzo ryzykowna, ale ja takie ryzyko lubie u piszacych, wiec na moje oko wiersz idzie w cos dobrego. Ale poczytam jeszcze.

A tego strzelania pewnas? :>"

Ja tu ogolnie niepewna, bo to tak wylazlo ze mnie bardziej niechcacy niz z zamiarem. I nie wiem, linia ognia czy jak?
Ciesze sie, ze w dobre lezie to plugastwo. Jak bylam mala i mi sie zle snilo, to mowilam, ze mam markosze ;)

Ale tak, strzelano. :P

\ a ja nigdy nie moglem pojąc, ze nietoperz to nietoperz i jak mama mowila, ze to nietoperz, to pytalem:
no to jak nie toperz, to co??? \


Ale nikomu nie mow, ze jestes niepewna...csss, bo przy takiej zdecydowanej melodii lepiej zeby nikt o tym nie wiedzial. Powiedz mi jeszcze tylko czy w pierwszej strofoidzie jestes swiadoma tych dwoch wyrazow blisko siebie ,,przerzucone" i ,,rzucaja", bo ja bardzo lubie takie smaczki i tutaj to wlasnie wyglada na smaczek. No bo cos jest przerzucone, a tam w tle daleko jeszcze jaki cien rzucaja dlonie. Jesli nie jest swiadoma tego powtorzenia, to bede zawiedziony :P


O linii pomysl, sam nie wiem. Moze i powinno zostac tak jak jest.
Mi sie nie podoba na ten moment!

Ale calosc jest ladna. Jest to poczucie ,,potwora pod lozkiem", a mimo to kobieta na lozku nadaje wrazliwosc temu wierszowi.

Niepewna nie znaczy nieswiadoma, choc teraz juz moze zabrzmiec to nieszczerze (skoro sie odkrylam), ale powiedzmy, ze tu wszystko mialo (swoje) miejsce. ;)
Niech sobie tak powisi jak jest, popatrze na niego przy dziennym swietle, moze cos sie rozjasni.
To taka forma strzepniecia zlego snu, po ktorym zostaja resztki i dziwnie zaczyna sie myslec.

mnie się te drugie rzucanie klei wciąż z rajstopami, ja nie wiem, ale one mi się tak w wyobraźnie strasznie ciągną, że przechodzą w ten cień i w te sny i nagle ciach! z kursywą przecinane są rajstopy, które okazują się strunami - tak się jasno gitarowe kojarzą, ale pomyślmy też o strunach głosowych, co wiąże się z brakiem komunikacji. Bo tu już nie ma co mówić, tu się już tylko złe może śnić.

I w ogóle to głupie ten on, bo trochę jak chorągiewka, tylko w wersji płynnej i przyjmuje kształt jak ten nasz rycerz zbroję, a w środku to jakieś to skarlałe się okazuje. I nie ma za co złapać, więc przez palce przelatuje. Nie bierzmy żadnych onych, których nie ma się o co uczepić!

a chciałam powiedzieć, że "słodziej" to takie fajne słowo - jakby słodki złodziej!

Niby nie składny a jednak płynie się czytając po fali twojego snu i ostatniego wersu - przebudzenia. Miło się czyta.

tak inaczej:o

hayde, są jeszcze takie struny, które świadczą o żywotności, dopóki napięte; a jak trzasną to bach! i kursywa po kursywowemu przestaje być stabilna, w rajstopkach robią się dziurki, rajstopki odchodzą w cień, pudło rezonuje już tylko z rozpędu i właściwie nie wiadomo już gdzie koszmar, gdzie sen i czy to nie przypadkiem jedna za drugą noc rzeczywista.

I masz rację, nie czepiajmy się tych bez przyczepności, dlatego mówię: nie cierpię!

romantka, dzięki za czytanie i wczytanie.

figa, no tak wylazło. :)