dom lalek (wiersz)

Przerzutnie... uwielbiam... tekst, może z założenia beatnikowski, moze nie, dla mnie brzmi trochę jak jakieś nieznane objawienie świętego Jana Ewangelisty, jak słowa Chrystusa skierowane do najmłodszego z apostołów...

już za samo to 'przechodzę z tego miejsca w skrzypiące preludium. pościel" nie potrafię inaczej jak zaklaskać.

inna rzecz, to moje pozawierszowe skojarzenia. Kiedyś, pewwna Kobieta, dla mnie ważna, już jej... nie ma... tu i ... po prostu nie ma... napisala wiersz, świetny, porównywalny w zastosowanych przez Ciebie zabiegach, zwłaszcza zachwycając mnie przerzutniami, tyle pamiętam.. bo utwór ... przepadł... nieważne. Nigdy nie chciała Publikować, mimo namawiania, zachęt próśb. Z tamtego wiersza w pamięci pozostał mi tylko "mój synu który śpisz"... twój, jasne że inny (choć jak tu porównać)... ale po prostu mi przywołał, ot ... nieważne...
schodząc ze wspomnień. Powiem krótko, na ile potrafię manipulować słowem, widzieć pod podszewką, na ile umiem czytać. Piękne. Po prostu. Piękne i przemyslane.

mam nałogi. papierosy, a nie pijąc od lat, zataczam się na przerzutniach, także, zwłaszcza u Kiperów słowa. Powtórzę. jest przemyślane. Jest pięknie.

Bardzo inspirujący.

Tylko tyle mogę na razie powiedzieć. Muszę poważnie przemyśleć analizę, a to już świadczy na korzyść utworu.

Miłego dnia.

Za Arkiem - jest pięknie.

Zatem wróciłam.
Moim zdaniem dwie pierwsze przerzutnie są zbyt nachalne. Trochę rażą oczywistością, pójściem na łatwiznę. Oczywiście tak tez można, ale... jak dla mnie - raz na tekst lub ewidentnie za każdym razem (wtedy to trochę zmienia postać rzeczy, bo tworzy odrębny zabieg formotwórczy).

''zimna ściana, zimne ciało'' - trochę trąci... portalową modą. Coraz częściej ciało musi być tak strasznie patetycznie zimne jak... ściana.
Ten wers, a właściwie jego zasadność, jeszcze bym przemyślała. Poza tym jest dobrze.

O tak, piękny tekst, niestety, nie u wszystkich jest niedziela smyku.

Pozdrawiam.

Dziękuję wszystkim bardzo za komentarze i uwagi.
Jeśli chodzi o zmiany, na razie pozostawię tak jak jest.
Co do przerzutni - przyznam szczerze, że te w pierwszej strofie wyszły mi trochę... niechcący i tak naprawdę, to nawet nie zarejestrowałam, dopóki nie uświadomiliście mi ich istnienia :)

P.

Miejscowa ckliwość połączona z miejscową surowością daje całościowe zniechęcenie, by do tekstu wracać. Tak jest w moim przypadku.

Rozumiem :)
Dziękuję za wizytę, musiałam trafić w czuły punkt :)

Pozdrawiam serdecznie.

jest poeta, Sławomir Matusz. Człowiek w rzeczywistości niełatwy w obyciu. Poetycko też bywa różnie. Niemniej są wiersze, które mnie potrafią jeśli nie ująć, to zwrócić uwagę.
Twój jakoś mi przywołał to co w linku. Jakby;-) z drugiej strony obserwacji "tematyki". www.poema.art.pl/site/itm_101461_wspolne_fotografi… I tyle;-)

Napisałem, niełatwy, ale nie można mu zabrać pewnego... dorobku. I paru, rzeczywiście wartościowych utworów... Myślę, ze utwory z perspektywy ojca, jakoś wpasowują się w Twoje ... powyższe;-) ... Albo akurat tak mi się nasunęło?;-) Bo wróciłem z nocnej zmiany i pomyślałem, ze wato rozszerzyć kontekst...???

Nie znałam tego twórcy. Przeczytałam tekst z odnośnika z ogromnym zaciekawieniem. Muszę przyznać, że to kawał zajebistego wiersza...

pięknie jest