Literatura

Cała reszta Woody (wiersz)

Vincent_Ettrich

 

droga ważniejsza od celu

pocieszając się twierdzą Ci, którzy go nie osiągneli

 

usta spierzchnięte nadzieją wycierają codziennością

marni w trwaniu,

 

niepocieszenie walczący z chęcią, by uciec od siebie,

zwarci w pasożytniczych połączeniach,

płaczą po nocach nieuważnie w pośpiechu wycierając łzy.

 

Ja patrzę w odbicie

wiem, że spotkałem Szczęście,

po kres tej chwili

może do końca Codzienności...


wyśmienity 1 głos
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
abojawiem 10 pazdziernika 2012, 14:38
a najważniejsze i tak jest to, co jest przed całą resztą, chyba że (dla kogoś) całą resztą jest Woody
Justyna D. Barańska
Justyna D. Barańska 10 pazdziernika 2012, 17:03
Tytuł przykuwa uwagę, nieźle go skonstruowałeś i to nawet niewymagającym wysiłku zabiegiem. W środku jednak czuć taką przepychankę pomiędzy wykładaniem kawy na ławę a próbą ukrycia dosłowności, przez co poleciałeś w okropne ogólniki rodem, bez obrazy, Paula Coelho (pierwszy wers jest taką typową dla niego "złotą myślą"). Są natomiast przebłyski, jak np. "może do końca codzienności", umożliwiające nam odkrywanie coraz to nowszych warstw.

Pozdrawiam i czekam na kolejny tekst
Dominika Ciechanowicz
Dominika Ciechanowicz 13 pazdziernika 2012, 21:11
Niepojętym jest dla mnie dlaczego 'Ci" w drugim wersie jest wielką literą.
Mnie też tytuł zafrapował, ale treść, niestety, rozczarowała. Jakoś ma się wrażenie, że ukrywasz ciekawą myśl w zużytych słowach.
przysłano: 10 pazdziernika 2012 (historia)

Inne teksty autora

wszystko to samo
Vincent_Ettrich
...
Vincent_Ettrich
Sharadkumar Dicksheet
Vincent_Ettrich
jogini w krainie Kraka
Vincent_Ettrich

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca