kiedy życie zacznie boleć ponad miarę
i stęchlizna się rozgości w twojej duszy
wtedy wszystko co jest nowe jest już stare
choć dróg milion w żadną nie chce się wyruszyć
wciąż przyjaciół niby więcej niż kolegów
przyjaciółek dużo więcej niż kochanek
i choć czasem wyglądają jak spod śniegu
trawa tak naprawdę jest już sianem
wciąż gdzieś tam daleko cuda rodzą dziwy
wierząc że tak łatwo można życie wskrzesić
wiem że dziś na tyle mogę być szczęśliwy
ile najsmutniejsze z mych kochanych dzieci
-
Mithril
jeżeli zatrzymać się i przysiąść przy słowie zawiniętym w empiryczną gazetę,
·
Zgłoś
·
10 lat
-
Dominika Ciechanowicz
Wszystko fajnie, wszystko pięknie, Grześku, tylko te "kochane dzieci" - rozumiem, że rytm by się zachwiał bez kochanych, ale jakoś mi się buntuje dusza.
·
Zgłoś
·
10 lat
-
Grzesiek z nick-ąd
ale jak nie kochać dzieci? albo jak opowiedzieć o tym bez słowa kochane?
·
Zgłoś
·
10 lat
-
Mithril
"Grzesiek z nick-ąd 30 min. temu
·
Zgłoś
·
10 lat
-
Ir
Zawsze z przyjemnością czytam.
·
Zgłoś
·
10 lat
-
Dominika Ciechanowicz
kiedy ja nie wiem, Grzesiu, jak. tylko mi się to słowo kochane nie podoba, no co zrobić.
·
Zgłoś
·
10 lat
-
Halina Bilenki
ostatnie dwa wersy- strzała w dziesiątkę ,a i reszta bardzo wymowna... ,
·
Zgłoś
·
10 lat
-
szanta - Edyta Ślączka-Poskrobko
Racje Grzesiu masz ale nie sposób mi jednak nie zgodzić się z Dominiką. Mnie też tu podczas czytania przystopowało jednak.
·
Zgłoś
·
10 lat
-
Figa
Dwa ostatnie wersy są najbardziej rozczulające. I prawdziwe. Za to cię cenię
·
Zgłoś
·
10 lat
-
Figa
Ja też uważam, że bez 'kochanych' to te dzieci nie były by ważne. Zwłaszcza, że wielu osobom tutaj dzieci nie kojarzą się z kochanymi.
·
Zgłoś
·
10 lat
Usunięto 1 komentarzto tylko u Ciebie i choć różne można przechodzić "nadzieje" jak po bruku, nie
znudzi się wers lub strofa spod twojej ręki, bo czyta się życie i widzi się
.............................życia?
rytmika + płynność + obrazowanie..............mansarda w powadze tworzenia
ale jak nie kochać dzieci? albo jak opowiedzieć o tym bez słowa kochane?"
nawet jak "wqurwią do łez, że tylko brać i lać".....................to są kochane i zawsze karanie jest kacem moralnym (dla zdrowego na umyśle) rodzica, gdzie konsekwencja musi być zachowana pomimo Ogromu Miłości