Krew alfabetu kobiecego ciała (wiersz)

Ten ból

Gdy nie ma przy mnie tej konkretnej osoby

Której imienia nawet nie znam

Mgła spowiła zmarznięte oczy

Szron osadził się na rzęsach

Jestem jak dziecko w ciemną noc

Bojące się własnego cienia

To mami

Ta mara ze snów częściej widnieje na jawie

Zaś w snach teraźniejszości niedopałek

Uderzam ciężką głową

O twardą posadzkę kaźni

Którą sobie sam zbudowałem

Dając wygrać jednej z jaźni

Ta krew

Spływa po ścianie kreśląc alfabet kobiecego ciała

Którego nie potrafię wysłowić wspólnym językiem

Ten ból

Mami

Krew