~ A TU WIERSZ SIĘ BUDZI (wiersz klasyka)
Krzysztof Maria Szarszewski
~ A TU WIERSZ SIĘ BUDZI
Zmrużył cienie kilim horyzontu
wieczór ziewnym okrasił refleksem
a tu brzemienny w słów pąkowia
wiersz się budzi do życia
wchodząc z gwiazdami w koneksje
niespodzień przepełne
w moich przestworzach
w twoich galaktykach
zrządzeniem chwil zwiewnych
prozę… żegna liryka
Dzień kolejny wyczerpał różobłękit
poprzekomarzał, pociemniał
pejzaż zmętniał wielorakim dźwiękiem
w słowa brzemienny
odszedł gdzieś na drugą stronę
tam… gdzie piękniej
zostawił mnie jak i poprzednie
w moich przestworzach
pośród twoich galaktyk
widać nie byłem mu już potrzebny
⊰Ҝற$⊱……………………………………………………Toruń ~ marca '19
dobry
6 głosów
przysłano:
5 marca 2019
(historia)
przysłał
Krzysztof Maria Szarszewski –
5 marca 2019, 18:53
wyróżnił jako pracę miesiąca
Mi Lo –
6 marca 2019, 10:14