~ A TU WIERSZ SIĘ BUDZI
Zmrużył cienie kilim horyzontu
wieczór ziewnym okrasił refleksem
a tu brzemienny w słów pąkowia
wiersz się budzi do życia
wchodząc z gwiazdami w koneksje
niespodzień przepełne
w moich przestworzach
w twoich galaktykach
zrządzeniem chwil zwiewnych
prozę… żegna liryka
Dzień kolejny wyczerpał różobłękit
poprzekomarzał, pociemniał
pejzaż zmętniał wielorakim dźwiękiem
w słowa brzemienny
odszedł gdzieś na drugą stronę
tam… gdzie piękniej
zostawił mnie jak i poprzednie
w moich przestworzach
pośród twoich galaktyk
widać nie byłem mu już potrzebny
⊰Ҝற$⊱……………………………………………………Toruń ~ marca '19
Larum grają! Porzuć nadzieję wszelaką.
Ale byście zrozumieli dookreślę językiem wam bliższym - syf wymiotny ?
Zioło i dykta naprawdę szkodzi !
W kaftany trza by odziać i do Tworek... współczuję...
ale jak mus to mus... może psychiatrzy pomogą...
lub choćby chamstwo przyhamują
Masz z sobą problem czy partner cię zdradza z całą obsadą sado folwarku zwierzęcego ?
Celem sztuk winno być li tylko piękno
upojeń szept i cicha ku wzruszeniom mowa
budzona w duszy przez kształty…
kolory, dźwięki i… poetyczne słowa
Piekno wcale nie jest celem sztuk.To szkolne pojecie, dawno nieaktualne. Polacy chyba zatrzymali się na poziomie dziewietnastowiecznego romantyzmu i dalej, ani rusz. Haslo:,,miej serce i patrzaj w serce"- dobre dla przedszkolaków. A gdzie miejsce na rozum?
Uświadom to sobie, że poezja jest sztuką wysublimowaną... odzianą w pewną efemeryczną szatę...
by i wzruszać, uwznioślać - przynosić przyjemność
Może także być protestem, krytyką etc... tak... ale na poziomie przystojnym poetom.
A ci winni być kwiatem narodu... pod każdym względem...
Nie wulgarnie wymiotnymi, naćpanymi dewiantami... piszącymi somnambulicznie nieapetyczne gnioty
Ps.
W przyszłości zastanów się dobrze co piszesz... waż opinie... i nie sądź pochopnie - byś nie był...
Tak się złożyło, że czytałem kilka twoich nietwoich utworów i polemiczne do nich komentarze. Więc...?
Usilujesz odkrywać Amerykę
Naiwny romantyzm w poezji skończyl się bodajże w 1857 r. na wydaniu - ,Kwiaty zła", Baudelairea.
Czlowiekowi nie przystoi rozum zastępować sercem, wiara w mity.