Scenariusz.który mógłby napisać Ingmar Bergman (wiersz)

Emma Rämmstein żona pastora z Löwenhagen matka czworga dzieci

właśnie rozbiera się przed swoim młodszym o piętnaście lat kochankiem

niepełnowartościowo rasowym robotnikiem przymusowym  ciężko tyrającym w gospodarstwie Steinerów

wchodzi do łóżka i pierwszy raz w życiu będzie odczuwać orgazm wielki jak Tysiącletnia Rzesza

pierwszy raz nie będzie też czuła wstydu  i żadnego zażenowania przynajmniej tak mówi

kładzie się na wykrochmalonej pościeli w barchanowych majtkach do kolan i staniczku do pępka

tak

w sztuce Ingmara Bergmana nie ma jurnych fallusów a tu są przynajmniej dwa –

pierwszy jest męża

który gwałci ją w imię Pana przyzwoitości i obrzydzenia

drugi zaś chłopskiego syna spod Mławy

który zbawia zacną pastorową od niezbawienia niewiedzy nieradości i niemiłości

co jej łapczywe usta nagrodzą mu pieszcząc bez opamiętania pewien anatomiczny szczegół

w bohaterskim kształcie hełmu rycerskiego wehrmachtu

jej ciało zaczyna mówić o wiele głośniej niż matka mąż Bóg czy Führer

jedynie nad Bałtykiem o tym cisza

tak

w sztuce Ingmara Bergmana nie ma niestosownie niedyskretnych wagin a tu jest przynajmniej jedna

za to oddzielona samotna światopoglądowa i bolesna

Emma nie zdąży już przejść na katolicyzm

nie zdąży się też ani odwrócić ani przewrócić ani powrócić

obejrzy tylko lwy w klatce walące ogonami o podłogę

jednak będzie wolała zdecydowanie małpy

z piaskiem w tle