Literatura

Przeklęty (wiersz)

Stedam

Łucji
I chociaż jesteś daleko,
Daleko.
I chociaż pierś jest powieką,
Człowiekiem.

Rozpuścisz włosy – pamiętam,
Pamiętam.
Twój oddech będzie znów miętą
Ponętny...

I miłość naszą poświęcisz,
Poświęcisz.
A ja będę w Twej pamięci
Przeklęty...

7 październik 1996

niczego sobie 8 głosów
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 23 maja 2000

Inne teksty autora


Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca