po śladach Kuba Nowakowski

Komentarze

  • Marek Dunat
    no co ? ja tam z facetami ! domnul potrafi o wiele lepiej , a horyzont jest jak przepaść- do niczego ;). jutro go home !! dzisiaj !

    · Zgłoś · 16 lat
  • ew
    no to co w końcu z tym? bo się doliczyć nie umiem :)

    · Zgłoś · 16 lat
  • estel
    Prosty wiersz (nie prostacki!). Klamka o drzwi zaufania? Pasztet głupoty? Może faktycznie czasami tak trzeba, może czasami inaczej się nie da. Właściwie jest mi obojętny ten wiersz. Równoważą się braki z potrzebą. Druga strofa imo lepsza.

    · Zgłoś · 16 lat
  • Michał Domagalski
    Jakoś nie. Zbyt jednak oczywisty. Nie zabiera mnie. Ta końcowa linijka prawie jak z 'wierszyków'. Może czasami tak trzeba.

    · Zgłoś · 16 lat
  • Marcin Sierszyński
    Horyzont też słaby, właściwie nic nie zmieniłeś prócz słowa. : )

    Ciekawy tekst, może poruszyć.

    · Zgłoś · 16 lat
  • Kuba Nowakowski
    dobra, przepaść zmieniona na horyzont

    · Zgłoś · 16 lat
  • anonim
    zieloneciele
    nieprawda!..........duże ciele ;)

    · Zgłoś · 16 lat
  • Kuba Nowakowski
    uh Ty! niedobre, małe, zielone, muczące cielę... lubię cię

    · Zgłoś · 16 lat
  • anonim
    zieloneciele
    hej, hej, tyle to my chyba zrozumiały. jakieś tam szare komórki działają nawet ;) jednakże- takie tłumaczenie to je brak wytłumaczenia :)

    · Zgłoś · 16 lat
  • Kuba Nowakowski
    jak przepaść, to nie może być płytka.. hihi
    a serio, to chodziło mi o takie naprawdę głębokie, mocne zaufanie, stąd ta przepaść.... może zmienię ją na cuś innego

    · Zgłoś · 16 lat