Z braku ciepła Rita

Komentarze

  • Rita
    Jacku, gdzie Ty poduszki, na dodatek różowe widzisz?
    Dla mnie tekst ma w sobie smutek, więc raczej twardego materaca bym się dopatrzyła.

    Wiktorze, to miłe, że czytasz i czekasz .
    I ja Ciebie pozdrawiam świątecznie - jeszcze:)

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • Wiktor Smol
    Rito, czekam na kolejne Twoje wiersze. Pozdrawiam, jeszcze świątecznie :)

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • Rita
    Tak Jacku, właśnie tak:))
    A , że wywrota i Wy (albo odwrotnie) staliście mi się bliscy, wiec sobie czasem"'pozwalam":))

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • Jacek
    I tak powinno być. Czasem dobrze się wypisać:)

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • Rita
    Przyszedł czas na takie słowa i wspomnienia. Po prostu.

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • Jacek
    Znów ten wiersz z tytułem, który jest wierszem. Już lepiej chyba wykorzystać incipit. Tak sądzę.

    Kiedy czytam ten wiersz widzę las różowych poduszek, bardzo miękkich różowych poduszek - to chyba źle, kiedy ma się w głowie treść, bo ja te poduszki widzę i po skończonej lekturze. Nie wiem, czy rekwizytorium, którym się posłużyłaś jest najlepszym z możliwych. Wybrałaś uniwersalne i maksymalnie skonwencjonalizowane elementy. Jak dla mnie zbyt słabo. Wiem też, że możesz dać z siebie znacznie więcej. Poezja to wymagająca przyjaciółka.

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    "zazdroszczę palcom

    że mają do siebie tak blisko", zabijasz zakończeniem!

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • ew
    dla mnie tekst trochę przegadany tymi wspomnieniami, można tak w nieskończonośc dopisywac inne, podobne obrazy z dzieciństwa i nic by to w wierszu nie zmieniło. w każdym razie myślę, że bardzo łatwo czytelnikowi odnaleźc się w tym tekście. no i niezła pointa z ta zazdrością o bliskośc

    przepraszam, c mi zniknęło z klawiatury

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • estel
    Ładny, łagodny tekst, prościej i dosłowniej nie da się tego zapisać. Nie do końca wiem, czy to zarzut czy nie. To zwykłe wspomnienie, jakkolwiek niezwykłych przypomnień by nie niosło. Myślę, że to jest wiersz, który obchodzi tylko jego twórcę.

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • Rita
    Masz rację - pozytywny odbiór mnie dopinguje,dodaje wiary w siebie,konstruktywna krytyka daje do myślenie, ale krytykanctwo powoduje zamknięcie w sobie, wycofanie, zwątpienie, czy to co piszę ma jakąkolwiek wartość.

    Migotko, nie zamarzłaś w nocy spacerując??

    Dziękuję za motywację:)

    Pozdrawiam:)

    · Zgłoś · 13 lat temu