nie lubię pytań bo jest ich wiele a tak mało odpowiedzi,chleb jest ciepły gdy wszystko gra jest spokój i stabilizacja opanowana sytuacja ale nachodzą takie dni że marzysz by zjeść coś ciepłego nawet okruszek pieczywa ,którym zachwyca się nawet ptak.człowiek czasem musi umrzeć i przyjąć wiarę i zająć sie tym co naprawdę ważne majątki przemijają a czas złodziej ucieka.
'każdego ranka ciepły' odniosłam do tego, który karmi łabędzie i je chleb. Ciepły - żywy, z tętniącą krwią w niespękanym dzbanie życia. Z kolejnym dniem przed sobą, choć nie wszystkim to jest dane.
Nie ukrywam, że informacją o swojej zawodowej przeszłości nieco zmieniłeś mi interpretację, ale to tylko znak, że tekst żyje tyle razy, przez ile osób jest czytany. Pozdrawiam.
Oczywiście mowa o żołnierzach niezawodowych? Bo ryzyko zawodowe związane jest nie tylko z żołnierką służbą. Choćby strażacy, policjanci, lekarze w kontakcie z chorymi, nauczyciele w kontakcie z rozwydrzonymi dziećmi, budowlańcy, rolnicy... Dziennikarze śledczy i korespondenci wojenni... Długo wymieniać!
-
Yaro
komentarze dla mnie nie mają znaczenia tutaj akurat nie odpieram ataków na komentarze,każde słowo nawet najgorsze ma sens.pozdrawiam
·
Zgłoś
·
8 lat
-
Anonimowy Użytkownik
Cieszę się zatem, że nie zadałam Ci pytania, a tylko przyjęłam Twoje słowa :) Nimi ogrzewasz chleb!
·
Zgłoś
·
8 lat
-
Yaro
nie lubię pytań bo jest ich wiele a tak mało odpowiedzi,chleb jest ciepły gdy wszystko gra jest spokój i stabilizacja opanowana sytuacja ale nachodzą takie dni że marzysz by zjeść coś ciepłego nawet okruszek pieczywa ,którym zachwyca się nawet ptak.człowiek czasem musi umrzeć i przyjąć wiarę i zająć sie tym co naprawdę ważne majątki przemijają a czas złodziej ucieka.
·
Zgłoś
·
8 lat
-
Mi Lo
u kogo byłeś w 18-e?
·
Zgłoś
·
8 lat
-
Anonimowy Użytkownik
A to jest zupełnie samodzielny utwór:
·
Zgłoś
·
8 lat
-
Anonimowy Użytkownik
Zastanawiam się nad inną wersją - jak by wybrzmiał utwór, gdyby go skończyć wersami:
·
Zgłoś
·
8 lat
-
Anonimowy Użytkownik
'każdego ranka ciepły' odniosłam do tego, który karmi łabędzie i je chleb. Ciepły - żywy, z tętniącą krwią w niespękanym dzbanie życia. Z kolejnym dniem przed sobą, choć nie wszystkim to jest dane.
·
Zgłoś
·
8 lat
-
Anonimowy Użytkownik
Tak przypuszczałem. I pewnie miałeś traumę po jakichś misjach, stąd dziesięcioletnia walka o powrót (na szczęście udany) do siebie i rodziny.
·
Zgłoś
·
8 lat
-
Anonimowy Użytkownik
Oczywiście mowa o żołnierzach niezawodowych? Bo ryzyko zawodowe związane jest nie tylko z żołnierką służbą. Choćby strażacy, policjanci, lekarze w kontakcie z chorymi, nauczyciele w kontakcie z rozwydrzonymi dziećmi, budowlańcy, rolnicy... Dziennikarze śledczy i korespondenci wojenni... Długo wymieniać!
·
Zgłoś
·
8 lat
-
Yaro
ktoś czuwa nad nami .chodzi tutaj o żołnierzy poświęcających życie by nasze życie,kariera jakoś się kulała .
·
Zgłoś
·
8 lat
Usunięto 2 komentarze...........................................
zastanów się dlaczego jesz chleb
a okruszkami karmisz łabędzie
każdego ranka ciepły
i nie jak Feniks
a jak nasze sumienia blade od reklamówek
Nie ukrywam, że informacją o swojej zawodowej przeszłości nieco zmieniłeś mi interpretację, ale to tylko znak, że tekst żyje tyle razy, przez ile osób jest czytany. Pozdrawiam.