Na swoje księgi (wiersz klasyka)

Nie dbają moje papiery 

   O przeważne bohatery; 

Nic u nich Mars, chocia srogi, 

   I Achilles prędkonogi, 

Ale śmiechy, ale żarty 

   Zwykły zbierać moje karty. 

Pieśni, tańce i biesiady 

   Schadzają się do nich rady. 

Statek tych czasów nie płaci, 

   Pracą człowiek próżno traci. 

Przy fraszkach mi wżdy naleją, 

   A to wniwecz, co się śmieją.