Domysły na temat Barabasza (wiersz klasyka)

Co stało się z Barabaszem? Pytałem nikt nie wie

Spuszczony z łańcucha wyszedł na białą ulicę

mógł skręcić w prawo iść naprzód skręcić w lewo

zakręcić się w kółko zakręcić radośnie jak kogut

On Imperator własnych rąk i głowy

On Wielkorządca własnego oddechu



Pytam bo w pewien sposób brałem udział w sprawie

Zwabiony tłumem przed pałacem Piłata krzyczałem

tak jak inni uwolnij Barabasza

Wołali wszyscy gdybym ja jeden milczał

stałoby się dokładnie tak jak się stać miało



A Barabasz być może wrócił do swojej bandy

W górach zabija szybko rabuje rzetelnie

Albo założył warsztat garncarski

I ręce szklane zbrodnią

czyści w glinie stworzenia

Jest nosiwodą poganiaczem mułów lichwiarzem

właścicielem statków - na jednym z nich żeglował Paweł do Koryntian

lub - czego nie można wykluczyć - 

stał się cenionym szpiclem na żołdzie Rzymian



Patrzcie i podziwiajcie zawrotną grę losu

o możliwości potencje o uśmiechy fortuny



A Nazareńczyk

został sam

bez alternatywy

ze stromą

ścieżką

krwi