Curriculum vitae

Dzieciństwa mego blady, niezaradny kwiat 
Osłaniały pieszczące, cieplarniane cienie. 
Nieśmiałe i lękliwe było me spojrzenie 
I stawiając krok cudzych czepiałem się szat. 

Młodość ma pierwsze skrzydła swe wysłała w świat, 
Kiedy nad wiosnę milsze zdały się jesienie. 
Więc kochałem milczenie, wspomnienie, westchnienie 
I plotłem chmurom wieńce z swych kwietniowych lat. 

Dopiero od posągów, od drzew i od trawy, 
Z którymi żyłem długo wśród dalekich dróg, 
Nauczyłem się prostej, pogodnej postawy. 

I kiedym, stary smutku dom zburzywszy w gruzy, 
Uczynił z siebie jeno wschodom słońca próg, 
Rozumie mnie me serce i kochają Muzy.