* * * [Nigdy w oczy nie spojrzę...] (wiersz klasyka)

Nigdy w oczy nie spojrzę kobiecie

(w sto lat po mnie zakwitną krokusy),

nigdy w oczy nie spojrzę kobiecie

w której dusza ma chodzi po świecie.



Ja, co łzy jej zważyłam w mej piersi

(w sto lat po mnie zakwitną fijołki),

ja, co łzy jej zważyłam w mej piersi

jak nie czynią druhowie najszczersi -



ja, co jedna słuchałam cierpliwie

(w sto lat po mnie zakwitną jabłonie),

ja, co jedna słuchałam cierpliwie

i jej życia radości i dziwie -



nigdy ust jej nie dotknę ustami,

(w sto lat po mnie zakwitną jaśminy),

nigdy ust jej nie dotknę ustami,

ni jej włosów nie obleję łzami.