Anno Domini (wiersz klasyka)

Styczeń:

Z wód Styksu wypływa,

zmoczony,

parskając zapomnieniem -

Nowy Rok.



Luty:

Lód leży jeszcze nieprzerwany

między nadzieją a zimnem -

jeszcze sobie \"ty\" nie mówią.



Marzec:

Marznie jeszcze marzenie...

Marzy mróz...

Mży deszcz...



Kwiecień:

I już tylko kwiaty

rzucają cień

na życie...



Maj:

Mój, moja, maj.



Czerwiec:

Czerwone czaroziele

zerwie,

nie wiedząc nic...



Lipiec:

Lipa, miodami pachnąca,

jak piec rozogniona kwiatem.

Deine roten Lippen

möcht ich kussen...



Sierpień:

Nie ścinajcie!

Nie ukrócajcie!

Sierp wyrzućcie wysoko,

niech lśni jak nów w obłokach,

bo cóż po cierpieniu?



Wrzesień:

Wrzosy, babie lato, wrzenie,

ptasie wrzaski w rzęsistym lesie.

Dajcie się babie zabawić!

Wejdź przez sień...



Październik:

Paździerze lecą ze szczęścia...



Listopad:

Bezszelestny upadek wszystkiego.

Bezlistne drzewa,

bezlitosne myśli.



Grudzień:

Nie po różach,

ale po grudzie

idzie najkrótszy dzień

w grób.





Maria Pawlikowska - Jasnorzewska

?Bluszcz?, styczeń 1928