Różowe ucho

Zbigniew Herbert

Myślałem

znam ją przecież dobrze

tyle lat żyjemy razem

znam

ptasią głowę

białe ramiona

i brzuch

aż pewnego razu

w zimowy wieczór

usiadła przy mnie

i w świetle lampy

padającym z tyłu

ujrzałem różowe ucho

śmieszny płatek skóry

muszla z żyjącą krwią

w środku

nic wtedy nie powiedziałem -

dobrze byłoby napisać

wiersz o różowym uchu

ale nie taki żeby powiedzieli

też sobie temat wybrał

pozuje na oryginała

żeby nawet nikt się nie uśmiechnął

żeby zrozumieli że ogłaszam

tajemnicę

nic wtedy nie powiedziałem

ale nocą kiedy leżeliśm razem

delikatnie próbowałem

egzotyczny smak

różowego ucha

z tomu Z. Herberta Wiersze wybrane, Wydawnictwo a5 (pierwotnie z tomie Hermes, pies i gwiazda)

Zbigniew Herbert