Dwie linie (wiersz klasyka)

Dali przestrzeń i czas dali

Czas - jak czas

czasami jest, to znów go nie ma

Przestrzeń ponoć się zakrzywia

raz po raz -

tak przyjaciel mój rzekł kiedyś

Dziś go nie ma

W tej przestrzeni

zakrzywionej czy też nie

są dwie linie

linia serca

linia mienia

I daj Boże, żeby biegły równolegle

Ale bywa - któraś zboczy i się przetną

Po przecięciu pozostaje tylko punkt

Ludzie mówią, że ten punkt

to punkt widzenia