Ja tobie poselstwa wysyłać pęki ukłonów... (wiersz klasyka)
Edward Stachura
Ja tobie poselstwa wysyłać pęki ukłonów
ale widzę lepiej sam pójdę
bo to wszystko puch jest pył
więc lepiej sam pójdę widzę
ja znowu nie taki cień jestem
choć niedościgniony wiem zanadto
choć z błota okwiat mój kolebka
a jakże dziecię słońca lęgnąca
To widzę lepiej samemu się tobie wysłać
a nie poselstwa pęki ukłonów
a pęki kości moich błotnych
po których rozejdziesz się promienisto
ale widzę lepiej sam pójdę
bo to wszystko puch jest pył
więc lepiej sam pójdę widzę
ja znowu nie taki cień jestem
choć niedościgniony wiem zanadto
choć z błota okwiat mój kolebka
a jakże dziecię słońca lęgnąca
To widzę lepiej samemu się tobie wysłać
a nie poselstwa pęki ukłonów
a pęki kości moich błotnych
po których rozejdziesz się promienisto
niczego sobie
1 głos
przysłano:
5 marca 2010