W słońcu południa (wiersz klasyka)

dziewanna włosami ze złota

włosami z rudej czerwieni

owinęła szyję

pręży zielone piersi

na smagłym ciele ziemi

dziewanna nie zna wstydu

dziewanna jest trawą

zmarszczkami z promieni

rozkwita

dziewanna pod jasnym niebem

gnie seledynowe ciało

wszystkimi włosami

chwali żyzną złotą nagość