Pożegnanie (wiersz klasyka)

Bądź zdrowa! To ostatni raz,

że mówie komu: bywaj zdrowa - -

dawno, ach, dawno minął czas...

Ja nie zapomnę - - serce moje

niewiele w sobie imion chowa,

lecz ciebie kazdy ciemny las

i każdy ostęp dziki, mroczny,

i każdy górski szczyt obłoczny

przywiedzie znów przed oczy moje...

Z uśmiechem nad twym zejściem stoję -

tak mi przz ręce wszystko leci,

jak śmigłe ryby poprzez sieci - -

zostaje pustka próżnych ok...

Bądź zdrowa! Sczezł ostatni głos,

ostatni ruch, ostatni wzrok,

co miał do serca  mego wejście --

bąd zdrowa! Kładzie twe odejście

jak pieczęć na me życie los.