*** (Duch mój zamieszkał...) (wiersz klasyka)

"Izali nad umarłymi cuda czynić będziesz?
Izali kto w grobie opowie miłość Twoją
i prawdę Twoją - w ziemi zapomnienia?"

Duch mój zamieszkał wyludnione miasta

i widmem nędzy przepala swe oczy -

duch mój gdzieś w dale bezimienne kroczy,

jak pogrzeb, wynoszący trędowatych z miasta.

Biją mi głucho popękane dzwony

i anioł ciemny prowadzi za sobą -

i jak biczownik, okryty żałobą,

płaczę - a w łzach mych biją nieszczęść dzwony.

W zmarzłej dolinie Cienia śmierci,

gdzie gwiazd migocą sarkofagi,

buduję sobie dół - i nagi

z płomieniem schodzę w cienie śmierci.