Mrówki (wiersz klasyka)
Zbigniew Herbert
Kto zrozumie mrówki ich pośpiech i prace
dni pełne niepokoju i mrówcze noce
kiedy nad lasem pełnia i niebo migoce
sosny strzelają w górę jak posępne race
Po co żyją mrówki? Jak myślę że po to
by zabijać jaszczurki, gdy zabłądzą czasem
by szeleścić w podszyciu, trapić liści spokój
bowiem mrówki są dreszczem, żywym dreszczem
lasu
