Lubię te rozmowy po świt... (wiersz klasyka)
Achmatowa Anna
Lubię te rozmowy po świt prowadzone-
Na maleńkim stoliku szklanki wystudzone,
Nad czarną kawą cienkie, wonne smużki pary,
Kominek rozbuchany zimowym ciężkim żarem,
Wesoły ostry ton literackiego żartu
I to pierwsze spojrzenie, bezradne, nieodparte.
przekłąd Zbigniew Dmitroca
przysłano:
5 marca 2010