Literatura

Impromptu w odpowiedzi przyjacielowi (wiersz klasyka)

Byron George Gordon

Kiedy ze swego w mym sercu mieszkania
Smutek wypełza zanadto wysoko
I wszystko wokół swym cieniem przesłania,
I czoło chmurzy, i napełnia oko -
Nie dbaj o cień ten, który wnet opadnie;
Myœl moja dobrze zna więzienie swoje:
Mary się cofnš i w piersi mej na dnie
Swoje odludne zapełniš pokoje.

(Wrzesień 1813)


Przekład: Czesław Jastrzębiec-Kozłowski

przysłano: 5 marca 2010

Byron George Gordon

Inne teksty autora

Gdy stąpa, piękna
Byron George Gordon
She walks in Beauty
Byron George Gordon
Sun of the Sleepless
Byron George Gordon
Posępny duch mój
Byron George Gordon
Pamiętnik z Kefalinii
Byron George Gordon
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca