Gdybym był ogniem, spaliłbym świat cały... (wiersz klasyka)

CECCO ANGIOLIERI (1255/60-1311/13)

S' i' fosse foco, arderei 'l mondo

S' i' fosse foco, arderei 'l mondo;
S' i' fosse vento, lo tempestarei;
S' i' fosse acqua, i' l'annegherei;
S' i' fosse Dio, mandereil'en profondo;

S' i' fosse papa, sare'allor giocondo,
Che tutti cristiani embrigarei;
S' i' fosse 'mperator, sa' che farei?
A tutti mozzarei lo capo a tondo.

S' i' fosse morte, andarei a mi' padre;
S' i' fosse vita, fuggirei da lui:
Similemente faria da mi' madre.

S' i' fosse Cecco, com'i' sono e fui,
Torrei le donne giovani e leggiadre:
Le vecchie e laide lasserei altrui.

Gdybym był ogniem, spaliłbym świat cały

Gdybym był ogniem, spaliłbym swiat cały,
Gdybym był wiatrem, rozniósłbym go jeszcze,
Gdybym był wodą, spuściłbym nań deszcze,
Gdybym był Bogiem, z posad bym go zwalił.

Gdybym papieżem był, to jeszcze dzisiaj
Na chrześcijaństwo sprowadziłbym biedę,
A gdy cesarzem – co zrobiłbym wtedy?
Ściął wszystkie głowy i podał na misie.

Gdybym był śmiercią, po ojca bym poszedł,
Gdybym był życiem, wnet uciekłbym odeń,
Podobnie z matką bym moją się sprawił.

Gdybym był Cekkiem, jak imię to noszę,
Brałbym kobiety powabne i młode,
Stare i brzydkie bym innym zostawił.

przełożył Maciej Froński