Miłość jest z serca płynącym pragnieniem...

Poezja włoska (XIII wiek)

IACOPO DA LENTINI zwany il NOTARO (koniec XII w. - 1246/1250)

Amore e un desio che ven da core

Amore e un desio che ven da core
Per abundanza de gran placimento,
E gli occhi en prima generan l'amore,
E la core li da nutrigamento.

Ben e, alcuna fiata, om amatore
Senza vedere so 'namoramento,
Ma quell'amor che strenze cum furore
Da la vista degl'occhi ha nascimento:

Che gli occhi representano a lo core
D'onni cosa che veden, bona e ria,
Cum'e formata naturalemente;

E lo cor, che di zo e concipitore,
Imagina a qual place quel desia:
E questo amore regna fra la zente.

Miłość jest z serca płynącym pragnieniem

Miłość jest z serca płynącym pragnieniem
Nieskończoności wielkiej przyjemności,
Oczy to pierwsi rodzice miłości,
Serce jej jednak daje pożywienie.

Bywa, że palą miłosne płomienie
Choć się nie widzi źródła namiętności,
Ale ta miłość, która ściska w złości,
W tym, co spostrzega oko, ma korzenie:

To bowiem oko sercu ukazuje
Wszystko, co widzi, rzeczy złe i dobre,
Tak jak je sama natura kształtuje,

Zaś serce, w którym pragnienie się budzi,
Jego przedmiotu tworzy sobie obraz:
I taka miłość panuje wśród ludzi.

przełożył Maciej Froński

Inne teksty autora

Poezja włoska (XIII wiek)