Dworzec nocą (wiersz)

Stary tekst! Rozumiem, że darzysz go sentymentem; ale to, co piszesz dzisiaj znacznie lepiej stymuluje mój umysł.

I w tej prasowej publikacji też tak było..."do nikąd"..?

"Pociągi do nikąd", już nie wędrują do nikąd Wojtku!

Naszpikowany historią. To chyba dobrze. Lubię, kiedy wiersz wybiera sobie odbiorców. Obrazowy, silny, solidny, ale bez szału. Po prostu dobry wiersz.

Dużo dworców ostatnio u Ciebie. I dobrze, bo są fajne, o ile nie śmierdzą.
Dużo obrazów też, to też dobrze.

www.pwn.pl/?module=multisearch&search=donik%B1d&su…

Moi Drodzy...! Oczywiście, że "donikąd"... Mój błąd przy przepisywaniu... Wszystkich przepraszam...!

bez zajawki też byś Jacek uznał, że jest naszpikowany historią? można tu odnaleźć aluzje, zgadzam się, ale bez kontekstu tekst traci walory, pchając się jednocześnie w walizki wrażeń, jakby walizki i wrażenia nie można było inaczej połączyć, bo oba słowa są istotne.
popraw błąd, Wojtku.

Wojktu, a błąd poprawisz czy Wywrotek znów ma swoje humory?

Wojtku, poprawiłem ten kiks.

Wyobrażam sobie kolejny wiersz z inspiracji tym wspomniniem, niejasnym i mocno otwieracjącym intuicję:

i błysk światła

w którym brudna podłoga

kołysze się

w oczekiwaniu na pociąg

donikąd


Enumarację atrybutów egzystencjalisty już bym sobie dzisiaj darował. Ale od tego fragmentiu można polecieć, nie tylkjo pojechać... dokądkolwiek się zechce lub dokąd bądź przydzie ochota.

Tak Justyna- te odwołania są dla mnie właściwie jasne.

Nie wiem jaki wynik głosowania jest, ale przyłożę rękę do za nie. Pięćdziesiąty drugi papieros brzmi jak wyświechtany i wytarty zwrot do granic możliwości. W każdym palącym wierszu peel pali mnóstwo papierosów, zmienia się tylko ich liczba. Walizki wrażeń zabrzmiały śmiesznie, metafora nieadekwatna do stanu ducha peela, ale naprawdę wywołuje uśmiech na twarzy. Może ubierz ten stan w ambitniejsze słowa?
no i pociąg donikąd.. również kalkowy wybieg.

No to nie.