Jesień cz1

Natalia

Świat już dawno wyblakły,

szarość, czerń i biel.

Drzewa smutne z opadniętymi liśćmi.

Ledwo widać kwiaty

pośród tej goryczy.

Wiatr coraz bardziej

otula swoim zimnem.

Słońce chowa się już

za ponurymi chmurami.

To, co kiedyś wesołe

dziś przesiąknięte smutkami

Natalia
Natalia
Wiersz · 1 października 2013
anonim
  • Kuba Nowakowski
    Pomijając warstwę literacką wiersza, to szkoda, że ta jesień taka biało - czarna... bo moja dzisiaj rozpalona barwami, pachnąca i wesoła.
    A wiersz do bani :(

    · Zgłoś · 11 lat
  • Mithril
    wtórne użycie środków
    od których kipią jesieniny internetowe

    jako te "oryginalne" a kwalitatywnie
    jak żekłbył mówcaprzed "bania" ze

    wstępem "do"

    · Zgłoś · 11 lat
  • szanta - Edyta Ślączka-Poskrobko
    Poczytaj więcej poezji a dopiero potem - pisz :)

    · Zgłoś · 11 lat