Literatura
zaloguj
opublikuj
szukaj

TAO THE WAY OF NATURE #4 (wiersz)

das

pustka to przestrzeń serca już w górskim schronisku

słucham-radia-audycję-przekazuje-lektorka-radiowa
ze spokojem w głosie mówi że w górach nadal burze°
niebezpiecznie na traktach wynika więc z tego że na
dłużej-zostanę-w schronisku-i-będę-myślał-o-tym-jak
wiatr układa strugi wody a mieszkańcy tego regionu
[medytują w ciszy nad znakami starożytnej alchemii
i szykują się do snu - wieczorem taoistyczni bogowie°
rozdzielają im zioła na napary przędą nici ze srebra]
 
które mogę porównać do polnych miedz widzianych
[z wysokości szlaku słucham pieśni wiatru wiatr nuci
pieśń więc i moje serce nuci ten szum zielonych sosen]
po-kilku-dniach-oczekiwania-powtarzam-w-myślach
to zdanie idąc znowu otwartymi drogami gdy słońce°
świeci-przez-ścianę-kłębiastych-chmur-a-taoistyczny
[duch unosi się tu nad moją głową i wylewa chłodne°
strugi deszczu na płachtę bo silne ulewy już przeszły
więc mógłbym tak iść w tym deszczu ogniu i wodzie]
 

 


fatalny 1 głos
1 osoba ma ten tekst w ulubionych
 Dodaj do ulubionych
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Usunięto 1 komentarz
przysłano: 24 pazdziernika 2021 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.
o Wywrocie · redakcja · współpraca · kontakt
artykuły sponsorowane · zasady i warunki · polityka prywatności

 
© 1998-2022 Wywrota.pl
Wszelkie prawa zastrzeżone

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca