PRZYSCHNIĘCIA (wiersz)

Zapomniana Ty,
opływająca w siną dal,
łzą po policzku.

Drgające cienie,
głosy wciąż mówiące coś,
losem, co nade mną stoi.

Bezwładne ciało,
nieprzytomne w ciemności,
tęsknotą za bliskością.

Wzdychanie do porywu,
kołysane rozpadłe konary,
niczym melodia bezduszy.

Uciekające dni,
kroki coraz krótsze,
nadzieja daremna w sercu.

Słowa, które padły,
szeptane do ucha w nocy,
echo bólu niesłowne.