znowu ma się na nawałnicę (wiersz)

dech mi zaparło , się przyznam , nitjer . Wreszcie przeczytałam coś Twojego , co długo w pamięci zostanie . Pewnie jeszcze tu wrócę i dokończę komentarz , na razie tylko chylę czoła panie poeto

się przychylę do komentarza ew, choć te nawiasy ud mi się z krzywymi nogami kojarzą . skondensowałeś jednak słowa w sposób mistrzowski.

Fakt. Dobre mocne i epigramatyczne. Problem w tym, że ja znowu chciałabym interpretować nie tak jak trzeba ;)
To znaczy w kręgu tworzenia, a nie w kręgu przedmiotów poza znakami.
Matko, egzamin pada mi na mózg, pewnie i tak nikt nie zrozumię co ja tu sobie pod nosem bełkocę...
W każdym razie daję znak, że wiersz niezwykły i wrócę do niego z czystym poegzaminacyjnym myśleniem.

:)

Ew :) Też pod wrażeniem jestem. Twojego odbioru tego wiersza. Utrafiłem tym razem w Twoje czytelnicze upodobania. Cieszę się bardzo. Także z tego, że zamierzasz wrócić tutaj. Dziękuję Ci za szalenie miłe słowa i zapraszam serdecznie :)

Anathema. Dziękuję za słowa uznania. Skojarzyłeś na luzie :) Też miewam podobne skojarzonka. Ale tu wolę spojrzeć jednak nieco wyżej i dostrzec coś tak magnetycznie przyciągającego, że uniemożliwi mi zauważenie nawet rzeczywiście krzywych nóg :)

Hekate :) Cieszę się, że wiersz Cię zatrzymał i zachęcił do interpretowania po swojemu. Bardzo fajnie, że chcesz wrócić do wiersza i że już teraz Twój jego odbiór tak mocno pozytywny.

Dziękuję Wam wszystkim za przeczytanie oraz komentarze. Pozdrawiam serdecznie :)))

Oj, Oj . No nie powiem . Zadowoliłeś mnie artystyczną wizją . :)

Panie Marku. Dziękuję za tak przychylny odbiór tego utworu.

Pozdrawiam.

Byłam tu nie raz i pewnie wiele razy jeszcze tu będę.
Pozdrawiam Cię serdecznie :))

Krysiu :) Zaglądaj jak najczęściej. Każda Twoja wizyta zawsze tak mocno mnie cieszy.

Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie :))