Dąb (wiersz)

Pamiętasz, pod tym dębem dziesięć lat temu oświadczyłem ci się.

Drzewo było młode, my byliśmy niedoświadczeni.

Teraz jest dorodne, a nasza miłość dojrzała.

Biorę ciebie w objęcia, plączą się konary.

Wśród gałęzi twoje pocałunki są najsłodsze.

A liście komponują się z twoim uśmiechem.

Pamiętam jak wówczas weszliśmy na drzewo.

Teraz ono wyrosło i my spoważnieliśmy.

Właśnie te chwile szczęścia upamiętniliśmy na zdjęciach.

Ułatwiają one „ podróż” do tamtych lat.